25 de abr. de 2012

BOMBAY LANZA CAMPAÑA POR “DERECHO A HACER PIPÍ”


Esto en vista de la desastrosa situación de los baños públicos femeninos y el costo por utilizarlos.









Nueva Delhi,India
Un grupo de ONGs de Bombay han lanzado una campaña para reivindicar el derecho de la mujer a 'hacer pipí', en vista de la desastrosa situación de los baños públicos femeninos de la capital financiera de la India.
En Bombay -situada en el oeste del país- hay unos 5.000 servicios públicos, pero los activistas denuncian no solo su mal estado, sino la discriminación que a su juicio sufren las mujeres: mientras que para ellos orinar es gratis, ellas deben pagar.
"Cada vez hay más mujeres que trabajan fuera de casa, pero la mayoría evitan ir al baño por la suciedad. Así que se aguantan, con el estrés mental y el riesgo de sufrir infecciones que eso tiene", dijo la activista Minu Gandhi, de la ONG Apnalaya.
Según relató Gandhi, la campaña, bautizada como el 'derecho a hacer pipí', busca que los funcionarios de Bombay pongan en marcha para las mujeres urinarios limpios y gratuitos, y con máquinas de toallitas "similares a las que hay ya de preservativos".
"Las mujeres cuentan con reservas de sitios del 33% en los autobuses públicos y trenes especiales. ¿Por qué no hay urinarios públicos con esta misma filosofía?", se preguntó la activista.
En la India hay escasez de servicios públicos y privados: el último censo de población disponible (2011) reveló que menos de la mitad de los hogares tienen retretes, y la clase política reconoce que la defecación a cielo abierto es una de las lacras del país.
Para su campaña, el grupo -compuesto por unas 35 ONG- está recogiendo firmas y espera obtener ayuda especialmente de las concejalas de la corporación de Bombay, donde las mujeres tienen reservados por ley la mitad de los escaños.
Probablemente para muchos de nosotros se trate de una campaña curiosa, pero las ONG que están detrás de la misma consideran que es un asunto de vital importancia no solo por la discriminación que existe actualmente hacia las mujeres en la prestación de lo que debe ser un servicio público, sino también por medidas sanitarias.

Medidas sanitarias que no solo incluyen el arreglo de las instalaciones que actualmente existen y que se encuentran en una situación lamentable, sino también la construcción de nuevas instalaciones que prevengan el problema de defecación pública pues del censo de marzo pasado se desprendió que todavía la mitad de casas en la India carece de instalaciones sanitarias.

No es la primera campaña para pedir baños más dignos que se organiza en el mundo. En febrero de este año, las mujeres chinas de la ciudad de Cantón, en un deseo de reivindicar su derecho a un baño amplio, cómodo y suficiente, organizaron una manifestación en que ocuparon los baños de los hombres por unas horas y con pancartas pidieron la igualdad de derechos.  

Las mujeres chinas lograron ser escuchadas por las autoridades y esperamos que las mujeres indias también logren su objetivo, pues su demanda se reduce al respeto a la dignidad humana y a la prestación de un servicio público esencial.

24 de abr. de 2012

DEPORTE E CONFLICTOS ARMADOS

Deporte como vehículo de paz, de igualdade; válvula de escape nas situacións máis difíciles que podamos imaxinar. Neste vídeo podemos sentir qué parecidos somos aínda que vivamos tan lonxe, vistamos doutro xeito e vivamos unhas vidas en apariencia tan diferentes...

23 de abr. de 2012

HISTORIA DO FEMINISMO


Hai unhas semanas o profesor de inglés, Franchesco dounos unha charla sobre a historia do feminismo. Aprendemos moito, tamén o pasamos moi ben!

A historia das mulleres é tamén a historia da humanidade, pero non a recoñecemos porque antes as mulleres non tiñan importancia, xa que só se coñece a historia dos homes famosos e importantes. Pero as mulleres loitaron e aínda loitan hoxe en día defendendo a igualdade entre homes e mulleres, o feminismo. Ao longo da historia houbo moitas mulleres que adicaron a súa vida a mellorar os nosos dereitos. Algunhas destas foron: Olímpia de Rouge, Clara Zethin, Florence Nightingale, Alexandra Kollotai, Emma Goldman...
Hoxe en día as mulleres son moi poucas as que son presidentas, albañís, bombeiras… e cobran o 23% de saldo menos cos homes.
A linguaxe tamén é sexista, por ejemplo na escola dínnos:
- Quen estea castigado queda aquí no recreo.
- Podedes ir saíndo todos o recreo.
Parécenos que xa non fai falta falar de igualdade de dereitos das mulleres, pero vemos que aínda hai que cambiar moitas cousas.


Jennifer-Iván-Marta

19 de abr. de 2012

VIAXE ARREDOR DO MUNDO


Na clase de Sociais propuxemos facer unha viaxe imaxinaria que pasara polos oito países do PRI. Consistía en que, ao pasar por eses países, tiñamos que incluír os monumentos que tiñan, o clima, a vexetación, a fauna e outros aspectos.
Nesta viaxe podíamos utilizar calquera medio de transporte: tractor, avión, coche, barco, globo… Despois distribuímonos en parellas e un trío para escribir esta viaxe. Tiñamos de prazo 3 semanas para facer a actividade.
Foi unha viaxe que nos encantou.

Adrian Castro, Sandra Noya e Álvaro Noya

18 de abr. de 2012

deportistas

Estábamos un día na clase de proxecto falando  do que iamos 
 facer no trimestre , e decidimos facer un traballo sobre as deportistas
 mulleres dos países do proxecto .O traballo consistiu en facer  fichas 
 coa biografia das deportistas . Incluimos: o deporte  que practicaban,   
 a nacionalidade, os logros da sua carreira e se participaran algunha 
 vez  nos xogos olímpicos. Tamen adxuntamos fotos delas practicando o seu  deporte.
  Adicamos dous días de Pri a ir a informática a buscar mulleres  deportistas dos países e na casa, tamén buscábamos imformación. 
 Puxémola en común no taboleiro da clase , despois de enviala   a maestra por correo electrónico . E cando tivemos todas as fichas  biográficas imprimímolas en cor, e logo puxémolas na  planta de arriba do instituto para que as persoas dos outros cursos a poideran ver.


Aquí tedes este libro que fixemos sobre o noso traballo.




MOOLAADÉ

SINOPSE DA PELÍCULA

Collé Ardo vive nunha aldea africana. Fai sete anos non permitiu que a súa filla fora sometida á ablación, unha práctica que lle parece unha barbarie e que ela tamén sufriu. Hoxe, catro nenas fuxen para escapar do ritual da "purificación" e piden a Collé que as protexa. Dende ese momento, se enfrentan dous valores: o respeto ao dereito de asilo (o moolaadé) e a tradición da ablación (a salindé). Coa súa decisión de acoller e axudar ás nenas Collé Ardo provoca unha crise na a vida da aldea. Collé incluso soportará o sofrimento do castigo e a humillación pública antes que renunciar a súa posición, desencadenando así unha auténtica rebelión de mulleres que esixen que ningunha nena máis sexa mutilada. Por outra anda, Amsatou, a filla de Collé, xa está en idade de casar e o seu matrimonio está concertado co fillo do xefe do pobo, un xoven que acaba de chegar de París. Polo momento, ningún home casou con unha muller non"purificada".
É unha película realizada e producida en África e pensada para un público africano. Á película achéganos a un mundo rural totalmente distinto ao que nos presentan a maioría das películas comerciales norteamericanas que chegan as nosas casa. Gracias a esta película podemos ver cómo so nas casas da xente desta aldea, como cociñan, como traballan, como comen, como obteñen auga, como son as súas leis e a vida cotiá de moitas familias africanas. A película plantexa en forma de controverxia varios temas: a denuncia da ablación, o debate en torno ao peso da tradición e a modernidade e, finalmente, a loita das mulleres rueail africanas por transformar as relacións de dominación impostas polo homes.
Na clase vimos a película 1º e 2º e pola tarde fixemos un coloquio con estas cuestións.
Aquí tedes un fragmento da película.

14 de abr. de 2012

Vida e morte nos países do PRI

Un día, na clase de sociais, investigamos a esperanza de vida e a mortalidade infantil nos países do PRI.
Os datos que obtivemos podémolos resumir nestes gráficos:




O país onde a esperanza de vida é maior é Portugal, e onde menos  Senegal.
Onde menos nenos morren é en Portugal, e onde mais en Senegal. A continuación, investigamos as causas de que en Portugal teña maior esperanza de vida e menor mortalidade infantil e chegamos a conclusión de que é porque é un país mais rico e ten máis recursos sanitarios. No caso de Senegal vimos que ten moita mortalidade infantil porque é un pais moi pobre e con poucos recursos sanitarios.

Marta, Eloy, Tomás e Álvaro

13 de abr. de 2012

BRASIL: UNIFORMES ESCOLARES INTELIGENTES

Comenta a noticia. Mira o video e fainos saber cal é a túa opinión sobre o tema.


11 de abr. de 2012

Gastronomía de Marrocos, (Sonia e Eloy)


 gastronomía de Marrocos é o conxunto de pratos e ingredientes que se consumen os marroquis.Pódese considerar como de gran riqueza e diversidade; isto pódese deber á interacción que chegou a ter con outras culturas externas. A cociña marroquí, con excepción dos pratos típicos, hoxe en día pode considerarse como unha gastronomía procedente dos bérberes, mouriscos,Oriente Medio, mediterráneo, e Africano . A cultura de Marrocos cobre non só os alimentos senón tamén as tradicións culinarias como o dyafa (unha especie de banquete marroquí).

A cociña marroquí é moi sinxela de realizar tal e como ten moito en común con outras cociñas do Magreb pero ten unha personalidade propia debido a ser a única delas que non recibiu a influencia da cociña turca (debido a que o imperio otomán non chegou cos seus dominios ao territorio do actual Marrocos).

O seu trazo principal é o uso do doce e o salgado.

Os seus platos son principalmente a base de carne e doces. As comidas tradicionais (carne de pichón).O Couscous ou cuscús, elaborado con sémola, ovo, polo, cordeiro e verduras varias.

A "baisara ou puré de fabas", tómana moito os mariñeiros de madrugada, e acompáñana dun chorro de aceite de oliva e cominos moídos.

En Marrocos, a miudo  comen cos tres primeiros dedos da súa man e usan o pan coma un utensilio

Trátase dunha cociña elaborada de forma caseira, na que participan fundamentalmente só mulleres, o espazo da cociña é tradicionalmente en Marrocos un lugar feminino onde os homes permanecen fora.

sopa de pimento
empanada de atun




 

Gastronomía de Portugal: Diego e Sandra

PORTUGAL
A gastronomía de Portugal é moi variada debido a súa situación. Ten gastronomía tradicional portuguesa, española e un pouco de marroquí. Adoita contar con ingredientes principais como o viño o pan e o aceite de oliva.

INGREDIENTES DA COCIÑA DE PORTUGAL


Pan- O pan pode ser feito con fariña de millo ou de trigo e emprégase en diferentes pratos. Pode ser de moitas maneiras: a Forgaça, a Broa de Avintes, etc.
Aceite de oliva- Este é un compoñente esencial da cociña portuguesa e tamen é un bo ingrediente para acompañar con carnes e pescados.
Peixes- Os máis destacados son o bacallau e as sardiñas pero tamén os moluscos gozan de moita popularidade.
Carnes- A carne máis popular é a de porco e os seus embutidos. Tamén se empregan a carne de galiña, de parrulo, de vaca ou de coello.
Queixos- Portugal conta cunha gran variedade de queixos según a zona, moitas veces recibindo o nome do lugar como o queixo de Azeitão ou o queixo de Évora.

PRATOS TIPICOS DE PORTUGAL
CALDO VERDE: E un prato tipico de Portugal: consiste nunca sopa de puré de patacas con tiras de col e un pouco de aceite de oliva.
COZIDO A PORTUGUESA:
Prepárase como un cocido común e corrente: consiste en varios vexetais e carne, principalmente de porco e terneira, así como algúns embutidos.
                                                      


(Os títulos en amarelo teñen enlace)
AÇORDA A ALENTEJANA: É unha sopa bastante coñecida no lugar de Alentejo, preparada con miolos de pan, ovos escalfados e coandro, aínda que ás veces pode levar sardiñas ou bacallau.

FEIJOADA: A freijolada é considerada como un prato nacional que se prepara a base de "fréjoles", carne de porco, e ás veces acompáñase con arroz e laranxa.
MIOLOS A ALENTEJANA: É un dos pratos máis populares da rexión do Alentejo, preparase fritindo a carne de porco primeiro e logo, na graxa restante engádense anacos de pan para logo servir.



FRANCESINHA: Este prato pertence a gastronomía moderna de   Portugal, e é moi popular en Porto: consiste nunha rebanada de pan branco recheo con diversos embutidos e carnes, con talladas de queixo e cuberta por unha salsa picante, pode levar por riba un ovo fritido e acompañarse de patacas fritidas tamén.

           ENTRE OS PRODUTOS QUE MÁIS ABUNDAN ESTÁN
Leite de vaca, enteira e fresca. Tomates. Patacas. Uvas. Millo. Hortalizas frescas. Trigo. Carne de porco. Olivas. Laranxas. Mazás.Carne de polo. Ovos de galiña. Peras. Carne de vaca. Leite de ovella. Leitugas. Carne de pavo. Castañas. Carne ovina.