As linguas oficiais de Marrocos son:Nacional: árabe clásico e berberes.
As linguas non-oficiais de Marrocos son:
Dialecto árabe marroquí do árabe clásico.
Linguas berberes (Tarifit, Tamazight e Tachelhit) que se usan a diario nas rexións montañosas do Marrocos.
Español: Rexións do Rif, e Yebala Tarfaya porque no pasado formaron o protectorado español de Marrocos.O Sahara Occidental, administrado polo Marrocos, o español e o árabe tradicional da zona (Hassani), son amplamente utilizados e na RASD son oficiais.
O árabe clásico é a lingua da lexislación, aínda que as leis son tamén traducida ao francés e, ás veces española.
A lingua falada pola maioría da poboación árabe marroquí está influenciada pola linguaxe da educación. De feito hai mesmo unha diglosia. O Rei de Marrocos cando quere obter un discurso de todos está obrigado a usar para o mundo árabe, árabe clásico, e para o resto do mundo, o francés.
Áreas Berber: en tres dialectos das linguas berberes (Tarifit, Tamazight e Tachelhit) usan a súa lingua todos os días.
A lingua francesa é a lingua do comercio, o ensino superior é impartido en francés.
Nas cidades de Tetuán e Nador o coñecemento e uso do español é alta, tamén na poboación saharauis do antigo Sahara español, na maioría da cidade de Larache, Tánxer, Al Hoceima e Sidi Ifni usual. Hai grupos de lingua española en cidades como Rabat, Agadir, Kenitra, Casablanca, Taza, Fez, Marrakech, Meknès e Oujda. Actualmente, existen seis centros do Instituto Cervantes, unha das maiores concentracións nun só país nesta institución á divulgación da lingua española no mundo. A poboación de lingua española en Marrocos é de preto de 360.000 persoas en 2006.
Alejandro Domínguez Pereiro e Eloy Faúndez Suárez
Ningún comentario:
Publicar un comentario